İngilizce karşılığı Inter-Integrated Circuit olan I2C, 1980’li yılların başında, Philips Semiconductor tarafından geliştirilmiş seri haberleşme türlerinden senkron haberleşmeye bir örnektir.
I2C haberleşmesi , hat sayısının fazla olduğu ve düşük veri aktarım hızının yeterli olduğu sistemlerde tercih edilir
Haberleşmeyi kontrol eden master cihaz vardır .Haberleşmenin gerçekleşebilmesi için en az bir tane slave cihaz bulunmalıdır. I2C haberleşmede birden fazla master cihaz kullanılabilir .
İletişimin gerçekleşebilmesi için iki tane bağlantı yoluna ihtiyaç vardır .(SDL,SCA).Bağlantı yollarının her ikisi de çift yönlüdür yani master cihaz veri alıp veri gönderebilir ..
I2C haberleşmede her cihazın bir kimliği vardır bu sayede master cihaz hangi slave den veri alacağını ve veri göndereceğini tayin edebilir .
I2C, 100kbits/400kbit/s iletişim hızına sahiptir.
Master ve slave cihazların aynı besleme hattına bağlanmasına gerek yoktur. Fakat iletişimin sağlanması için toprak hatlarının aynı olması gerekir.
Slave aygıtlar genel olarak, bir bölümü sabit diğerleri ise programlananabilen 7 bit’lik adreslere sahiptir. Örneğin, ilk 4 bit üretim aşamasında belirlenirken diğer 3 bit ise elektriksel olarak programlanabilir. Master, bu adres üzerinden slave aygıta ulaşabilmektedir.
Kaynakça
https://demirten.gitbooks.io/gomululinux/content/i2c_protokolunun_tanitilmasi.html
https://gelecegiyazanlar.turkcell.com.tr/konu/arduino/egitim/arduino-401/i2c-protokolu
https://www.projehocam.com/arduino-lcd-i2c-protokolu-kullanimi/
https://hayaletveyap.com/i2c-haberlesme-protokolu-nedir-arduino-ile-nasil-calisir/
